เนื้อเพลง เพลงร่มสีเทา -- วง วัชราวลี WhatChaRaWaLee ฉันเฝ้าถามความสุขอยู่ที่ไหน ชายที่เขาเดินผ่านฉันเข้ามาบอกกับฉันขอร่มสักคัน แต่ว่าที่มือเขาก็มีหนึ่งคันก็แปลกใจ ท่ามกลางหยดฝนโปรยปรายเขาก็ถามฉันว่าอยากสุขไหม ลองหุบร่มในมือสักพักนึงและเงยหน้ามองวันเวลา มองหยดน้ำที่มันกระทบตายังเปียกอยู่ใช่ไหม หรือไม่มีฝนบนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่างอาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้นสุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน อยู่แค่นี้เองยิ้มฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง สุขที่ฉันตามหามาแสนนานอยู่ตรงนี้ แค่เพียงเข้าใจ อย่าไปยึดถือมันและกอดไว้ ก็แค่ร่มเท่านั้น เท่านั้นบนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่างอาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้นสุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน อยู่แค่นี้เองฉันเห็นเธอถือร่มผ่านมา เต็มไปด้วยร่องรอยและคราบน้ำตา ฉันได้เห็นแล้วมันปวดใจไม่ใช่เพียงแค่เธอที่ทุกข์ ฉันก็เป็นเหมือนเธอเธอได้ยินไหม อยากขอให้เธอลองโยนร่มที่ถือเอาไว้หนัก โยนมันออกไปบนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่างอาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้นสุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหนอย่าไปยึด อย่าไปถือ อย่าไปเอามากอดไว้ ก็จะไม่เสียใจตลอดชีวิต ต้องผ่านการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าใครจะทุกข์ จะสุขแค่ไหน ก็อยู่ที่จะมอง
เพราะจังเลย
เนื้อเพลง เพลงร่มสีเทา -- วง วัชราวลี WhatChaRaWaLee
ตอบลบฉันเฝ้าถามความสุขอยู่ที่ไหน ชายที่เขาเดินผ่านฉันเข้ามา
บอกกับฉันขอร่มสักคัน แต่ว่าที่มือเขาก็มีหนึ่งคัน
ก็แปลกใจ ท่ามกลางหยดฝนโปรยปราย
เขาก็ถามฉันว่าอยากสุขไหม ลองหุบร่มในมือสักพักนึง
และเงยหน้ามองวันเวลา มองหยดน้ำที่มันกระทบตา
ยังเปียกอยู่ใช่ไหม หรือไม่มีฝน
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน อยู่แค่นี้เอง
ยิ้มฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน
อยู่ตรงนี้ แค่เพียงเข้าใจ อย่าไปยึด
ถือมันและกอดไว้ ก็แค่ร่มเท่านั้น เท่านั้น
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน อยู่แค่นี้เอง
ฉันเห็นเธอถือร่มผ่านมา เต็มไปด้วยร่องรอย
และคราบน้ำตา ฉันได้เห็นแล้วมันปวดใจ
ไม่ใช่เพียงแค่เธอที่ทุกข์ ฉันก็เป็นเหมือนเธอ
เธอได้ยินไหม อยากขอให้เธอลองโยนร่มที่ถือเอาไว้หนัก โยนมันออกไป
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน
อย่าไปยึด อย่าไปถือ อย่าไปเอามากอดไว้ ก็จะไม่เสียใจ
ตลอดชีวิต ต้องผ่านการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าใคร
จะทุกข์ จะสุขแค่ไหน ก็อยู่ที่จะมอง
เพราะจังเลย
ตอบลบ